20 mrt Een open blik en een open gevoel
Als jong meisje speurde ik al graag rond in de natuur. Mijn opa en oma hadden een huisje op één van de Waddeneilanden en ik was daar veel. In de duinen en de omgeving van het huisje zocht ik graag naar bloemetjes. Die waren daar in een extra klein formaat. Mijn favorieten waren de gele mini pantoffelplantjes en de wilde viooltjes. Ook als ik van en naar school fietste, speurde ik in de berm naar de bloemetjes. Dan ging de fietstocht extra snel.
Op een dag keek ik wat hogerop en zag in de struiken naast ons huis een kardinaalsmutsje hangen. De felle kleuren roze en oranje samen in een bloemetje. Ik vond het verpletterend mooi. Opgetogen liep ik naar huis om het te laten zien. Mijn ouders waren met hele andere dingen bezig. Het kardinaalsmutsje werd zijdelings bekeken. Achteraf voelde ik me stom. Ik labelde mijn reactie als overreactie en nam mij voor minder uitbundig te zijn.
Zelfbescherming
Zo ging het bij mij en zo is dat misschien bij jou ook gegaan. Wanneer je jezelf iets aantrekt van de reacties om je heen dan besluit je om minder open te zijn. Om jezelf te beschermen. Daar kunnen we heel lang mee vooruit. Tot een bepaald moment.
Dat moment is voor iedereen anders. Een relatiecrisis, ingrijpende ziekte of het overlijden van een dierbare. Plotseling word je zo door elkaar geschud dat er barstjes ontstaan in de beschermlaag van je gevoel. Je onderliggende gevoelens dringen zich op. Je geeft tegendruk en deze loopt steeds verder op. Het verdere verloop verschilt voor ieder van ons. De één maakt ruimte voor verdieping en meer gevoel toelaten. De ander houdt zich eraan vast om zijn gevoel af te schermen. Dat is een vrije keuze.
Meditatie is onderdeel van mijn leven
Het kardinaalsmutsje is voor mij symbool gaan staan voor een open blik en een open gevoel. Voor onbevangen en onbevooroordeeld zijn. Vanaf mijn twintigste doe ik aan meditatie. Mijn allereerste kennismaking met meditatie was tijdens een meditatieweekend. Een heel weekend mediteren heeft als voordeel dat je je gaandeweg beter kunt concentreren en dieper in de meditatie komt.
Sinds dat eerste weekend zijn er vele meditatieweekenden gevolgd. Mediteren werd onderdeel van mijn leven. In wisselende periodes deed ik dagelijks aan meditatie. Soms zwakte dat ritme wat af tot een paar keer in de week.
De beleving van het oorspronkelijke gevoel
Wat heeft het me opgeleverd? De ruimte om open en onbevangen te zijn. Om plek te maken voor dat mooie oorspronkelijke gevoel. Die beleving van onbevangen en onbevooroordeeld zijn. Tijdens de meditatie mag dat er zijn. Niemand die dat ziet. Niemand die er wat van vindt. Het mag er zijn in de intimiteit van het meditatiemoment in mijzelf en voor mijzelf.
Ik laad mezelf in de meditatie op die manier weer op. Ik maak contact met iets van de oorspronkelijkheid in mij. Ik word blij als ik het kardinaalsmutsje zie hangen of iets anders moois in de natuur. Te gek, denk ik dan. Daar krijg ik energie van. Dat laadt mij op. Mooi dat het zo werkt.